چکیده
نظریه های مربوط به نظامهای نوآوری طی دو دهۀ گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است و چندین رویکرد نظام نوآوری در ادبیات ارائه شده است. تمرکز بیشتر این رویکردها بر توسعۀ نوآوریهای فناورانه که ارزش اقتصادی ایجاد می کنند، بوده است. با این حال، یکی از رویکردهایی که در ادبیات موجود مغفول واقع شده است حل مسائل کلان فنّی و اجتماعی – که در آن تولید، انتشار و کاربرد دانش فنّی و اجتماعی و فناوریهای مرتبط میتواند به طور بالقوه این مسائل را حل کند- است. برای حل چنین مسائلی، ترکیبی نظام مند از نوآوریهای فنی (پوشش جنبه های فناورانۀ مسئله) و اجتماعی (پوشش جنبه های اجتماعی مسئله) مورد نیاز است. درواقع به جای تمرکز بر توسعۀ فناوری یا صنعت خاص، نیاز به رویکردی نظام مند است که بر حل مسائل فنی و اجتماعی تمرکز کند؛ از این رو باید به نوآوریهای فنی در کنار نوآوریهای اقتصادی و اجتماعی توجه شود. چارچوب نظام نوآوری مبتنی بر مسئله که اخیراً در ادبیات این حوزه وارد شده است میتواند پاسخگوی این فقدان نظری موجود باشد.
فایلها
پوستر
