شنیده اید که میگویند مشکلات آب کشور ناشی از سوءمدیریت است؟! جملاتی که امروزه این مضمون را منتقل میکنند بسیارند: غلبه ی مافیای آب! غلبه ی مدیریت دولتی! غلبهی دانش مدرن بر دانش بومی و … اما آیا با این توجیهات می توانید تشریح کنید دقیقاً چیستی، چگونگی و چرایی سوءمدیریت را؟ کلمه ی سوءمدیریت بسیار کلی تر از واقعیت هایی ست که ما با آن روبرو هستیم! باید این پدیدهی گنگ را که متهم ردیف اول مشکلات آب کشور
سید جلالالدین میرنظامی، کارشناس حوزه سیاستگذاری آب و مدیر برنامه آب و توسعه پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه صنعتی شریف در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به حضور اخیر رضا اردکانیان، وزیر نیرو در مجلس و توضیحات وی در رابطه با مدیریت شدن خشک ترین و تر ترین سال های آبی توسط این وزارتخانه، گفت: این عبارت وزیر نیرو در حقیقت همانند بسیاری از سازمان های دیگر سرپوشی برای عملکرد ضعیف است. این عبارت نشان نمی دهد که برای
«با بررسی تمامی مسیرها به این نتیجه رسیدیم تنها راهی که برای تأمین آب در سمنان و پایداری آن وجود دارد، انتقال آب است». نقل شده که این جمله را معاون محیطزیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست که از قضا استادتمام مهندسی عمران آب دانشگاه صنعتی شریف است، در دفاع از صدور مجوز ارزیابی زیستمحیطی برای طرح خزر – سمنان از زبان خود جاری فرمودند. مجوزی که به صورت ناگهانی در روز پنجشنبه و پس از یک روز از
احتمالاً هرکسی تا کنون با سه شکل از قَسَمها مواجه شده که دفعات اول آنها را جدی گرفته اما بعداً متوجه آبکی بودن آنها شده و دیگر شنیدن آنها برایش عجیب نیست! شاید هم به این نتیجه رسیده باشد که در عمل برای جلو بردن کارها، اتفاقاً همین قَسَمهای آبکی راهگشا هستند. افراد به مرور زمان برای بقا و پیشرفت، یا به اجبار یا حتی به صورت ناخودآگاهانه و القایی، به یکی از سه قِسم از قَسَمهای آبکی روی
💧با وجود مرثیه سرایی در مورد وضعیت آب، کمتر به ریشههای مساله و علت بدتر شدن اوضاع و شکست سیاستها و برنامهها – با وجود برجسته شدن مساله آب در اذهان – پرداخته میشود. شاید رویکرد حقمحور و عدالتمحور به آب بتواند تحلیلی از این جنس باشد و از آن نگرشی به حل مساله حاصل شود. 💧دولت ایران از دهه ۴۰، همچون اکثر کشورهای جهان منابع آب را ملی کرد و مدیریت آن را بر عهده گرفت. تا این زمان حقابهها
با وعده رئیس جمهور در سفر استانی سمنان مبنی بر شیرین سازی و انتقال آب خزر به این استان و اعتراض نمایندگان مجلس شورای اسلامی استانهای حاشیه خزر و بسیاری از کارشناسان، دوباره بحث انتقال آب دریا در کشور داغ شده است. در این یادداشت قصد داریم به این سوال بپردازیم که شیرینسازی آب دریا و انتقال آن چقدر امکان پذیر است و جوابگوی چه بخشی از مسائل آب کشور میتواند باشد. 💧در سال ۲۰۱۵ مجموع ظرفیت نمکزدایی آب دریا در
کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ که دوره رشد سریع اقتصادی و صنعتی این کشورها بود، شروع به اتخاذ سیاستهای توسعه منطقهای کردند. اهداف اولیه این سیاستها، کاهش نابرابری بین مناطق داخلی کشورها بود. نامتوازنی توسعه در این جوامع از صنعتی شدن و رشد اقتصادی برخی از مناطق نشات میگرفت. به لحاظ تئوریک در این دوره فرض بر این بود که دولت میتواند شرایط مناطق عقبمانده را از طریق به کارگیری ابزارهایی همچون
بهکارگیری اصطلاح «سیاست صنعتی قدیم» به سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ برمیگردد. در این دوران، مفهوم سیاست صنعتی بر این مبنا بود که فناوری میتواند به خوبی در یک محیط حفاظتشده توسعه یابد. در این رویکرد، توسعه صنعتی بهعنوان موتور اصلی رشد و توسعه شناخته میشد بهطوریکه در دهه ۵۰ تا ۶۰ میلادی دولتها از طریق حمایت و حفاظت از صنایع استراتژیک، نقش فعالی در توسعه اقتصادی کشور خود داشتند. بسیاری از کشورها بهخصوص در شرق آسیا به دلیل استفاده گسترده
برنامه تانا با همکاری با سازمان منطقه آزاد ماکو در سال ۹۸، سیاستهای توسعه فناورانه کشت گلخانهای را در این منطقه تدوین کرد. مسئله مهم در این همکاری این بود که یک گلخانه اقتصادی و فناورمحور چه شاخصههایی دارد و با رعایت چه الزاماتی میتواند به پایداری اقتصادی برسد. با توجه به این مسئله، مباحث مختلفی در زمینه چگونگی توسعه کشت گلخانهای در منطقه آزاد ماکو بررسی و تحلیل شد. انواع گلخانه ازلحاظ نوع بستر و پوششهای مختلف کشت
شاخص جهانی نوآوری در سال ۲۰۰۷ میلادی توسط سومیترا داتا ، دانشمند هندی در دانشگاه اینسید رونمایی شد. هدف وی از انتشار این گزارش، مشخص کردن سنجهها و شاخصهای جدید، به منظور دستیابی به میزان واقعی نوآوری در جامعه و عبور کردن از شاخصهای سنتی مانند تعداد مقالات پژوهشی و هزینههای مصرف شده در زمینه تحقیق و توسعه بود. موارد مهمی در تعیین چنین هدفی تاثیرگذار بودهاند. از جمله اینکه نوآوری امروزه به عنوان محرکهای برای رشد اقتصادی در کشورهای