نشست حکمرانی آب در گذار با فنّاوری در چهارمین کنفرانس حکمرانی و سیاست گذاری عمومی در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۹۹ برگزار گردید. مهمانان این نشست آقای دکتر علی‌اصغر اعلم‌الهدی (مسئول تدوین فناوری‌های راهبردی در آب)، آقای دکتر حسین دهقانی سانیج (رئیس موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی)، و خانم مهندس آزاده استاد رحیمی (معاون دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبفا وزارت نیرو) و دبیر نشست آقای دکتر مهدی ضرغامی بودند. در این نشست وظایف وزارت نیرو، وزارت جهاد کشاورزی و
دو دهه است که بازار آب وارد سیاست‌های کشور برای مواجهه با چالش‌های این بخش شده است. اما به نظر می‌رسد آنچه در نظر وزارت نیرو بوده است تاکنون عملی نشده است. برای شکل‌گیری بازار آب چه محدودیت‌هایی وجود دارد؟ کالایی قابل مبادله است و حول آن بازار شکل می‌گیرد که دسترسی‌های محدودی به آن وجود داشته باشد و حق افراد نسبت به آن کالا و اجازه برای تبادل آن تثبیت شده باشد. بدون اشاره به پیچیدگی‌های دیگر اجتماعی و فیزیکی بازار
اگر چه بحث رایج در ارتباط با مسائل آب حوضه زاینده‌رود عموما مربوط به خشکی رودخانه است، چالش‌های مرتبط با آب زیرزمینی، کوچک‌تر از مسائل آب سطحی نیست. از گذشته در شهر اصفهان و بلوکات آن از منابع آب زیرزمینی علاوه بر آب سطحی، برای مصارف مختلف استفاده می‌شده است. آب اغلب مادی‌ها (نهرهای منشعب از رودخانه) به صورت منقطع و دوره‌ای به اراضی می‌رسیده است، اما آب زیرزمینی همواره قابل استفاده بوده است که مابقی نیاز را برآورده می‌کرده است.
شنیده اید که میگویند مشکلات آب کشور ناشی از سوءمدیریت است؟! جملاتی که امروزه این مضمون را منتقل میکنند بسیارند: غلبه ی مافیای آب! غلبه ی مدیریت دولتی! غلبهی دانش مدرن بر دانش بومی و … اما آیا با این توجیهات می توانید تشریح کنید دقیقاً چیستی، چگونگی و چرایی سوءمدیریت را؟ کلمه ی سوءمدیریت بسیار کلی تر از واقعیت هایی ست که ما با آن روبرو هستیم! باید این پدیدهی گنگ را که متهم ردیف اول مشکلات آب کشور
سید جلال‌الدین میرنظامی، کارشناس حوزه سیاستگذاری آب و مدیر برنامه آب و توسعه پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه صنعتی شریف در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به حضور اخیر رضا اردکانیان، وزیر نیرو در مجلس و توضیحات وی در رابطه با مدیریت شدن خشک ترین و تر ترین سال های آبی توسط این وزارتخانه، گفت: این عبارت وزیر نیرو در حقیقت همانند بسیاری از سازمان های دیگر سرپوشی برای عملکرد ضعیف است. این عبارت نشان نمی دهد که برای
«با بررسی تمامی مسیرها به این نتیجه رسیدیم تنها راهی که برای تأمین آب در سمنان و پایداری آن وجود دارد، انتقال آب است». نقل شده که این جمله را معاون محیط‌زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست که از قضا استاد‌تمام مهندسی عمران آب دانشگاه صنعتی شریف است، در دفاع از صدور مجوز ارزیابی زیست‌محیطی برای طرح خزر – سمنان از زبان خود جاری فرمودند. مجوزی که به صورت ناگهانی در روز پنجشنبه و پس از یک روز از
احتمالاً هرکسی تا کنون با سه شکل از قَسَم‌ها مواجه شده که دفعات اول آنها را جدی گرفته اما بعداً متوجه آبکی بودن آنها شده و دیگر شنیدن آنها برایش عجیب نیست! شاید هم به این نتیجه رسیده باشد که در عمل برای جلو بردن کارها، اتفاقاً همین قَسَم‌های آبکی راهگشا هستند. افراد به مرور زمان برای بقا و پیشرفت، یا به اجبار یا حتی به صورت ناخودآگاهانه و القایی، به یکی از سه قِسم از قَسَم‌های آبکی روی
💧با وجود مرثیه سرایی در مورد وضعیت آب، کمتر به ریشه‌های مساله و علت بدتر شدن اوضاع و شکست سیاست‌ها و برنامه‌ها – با وجود برجسته شدن مساله آب در اذهان – پرداخته می‌شود. شاید رویکرد حق‌محور و عدالت‌محور به آب بتواند تحلیلی از این جنس باشد و از آن نگرشی به حل مساله حاصل شود. 💧دولت ایران از دهه ۴۰، همچون اکثر کشورهای جهان منابع آب را ملی کرد و مدیریت آن را بر عهده گرفت. تا این زمان حقابه‌ها
با وعده رئیس جمهور در سفر استانی سمنان مبنی بر شیرین سازی و انتقال آب خزر به این استان و اعتراض نمایندگان مجلس شورای اسلامی استان‌های حاشیه خزر و بسیاری از کارشناسان، دوباره بحث انتقال آب دریا در کشور داغ شده است. در این یادداشت قصد داریم به این سوال بپردازیم که شیرین‌سازی آب دریا و انتقال آن چقدر امکان پذیر است و جوابگوی چه بخشی از مسائل آب کشور می‌تواند باشد. 💧در سال ۲۰۱۵ مجموع ظرفیت نمک‌زدایی آب دریا در
پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه صنعتی شریف نهادی با هدف ایفای نقش واسط میان نخبگان جامعه و نهادهای حکمرانی، برای یاریرساندن به حاکمیت و پر کردن این خلأ ایجاد شده است.
