حکمرانی با داده یا همان «ملی سازی داده»، حکمرانی را در معنای وسیعی می بیند و با مبنا قرار دادن توسعه کسب و کارهای بومی به عنوان یک برگ برنده در سطح بین‌المللی در صدد پرورش و برانگیختن شرکت‌های داده محور داخلی بر می آید. شرکت‌هایی که هم راستا با دغدغه های حاکمیت برای استفاده از امتیازات و تسهیلات منحصر به فرد داده های داخلی در توسعه کسب و کار با یک دیگر رقابت می کنند. تاکنون در سطح بین المللی کمتر به این موضوع از زاویه استراتژی های توسعه کسب و کار و روز آمدسازی سازوکارهای حکمرانی توجه شده است. تجربه های نادر، اما در عین حال ارزنده برخی از کشورهای غیراروپایی همچون چین (ویچت)، اندونزی (گوجک)، روسیه (یاندکس) و سنگاپور (گرب) نشان می دهد در سال های اخیر نظام حکمرانی در این کشورها از اکتفا به مقررات گذاری یا مقررات زدایی صِرف پرهیز کرده و متناسب با سیاست‌های کلان اقتصادی و اولویت های نظام حکمرانی (خطوط مشی سیاست گذاری)، راهبردهای مداخلهای متفاوتی در قبال مدیریت این فضا اتخاذ کرده است. قدر مسلم این که دغدغه های حاکمیت برای ورود به موضوع حکمرانی فضای مجازی از اساس به جای اولویت بخشیدن به منفعت اندیشی جزئی، سنجش سود و زیان اقتصادی، توسعه زیرساخت های ارتباطی و نظایر آن بیشتر حول محور تأمین منافع عمومی و متعادل ساختن متغیرهای کلان اقتصادی همچون اشتغال، تولیدناخالص داخلی، درآمد سرانه و … حرکت می کند.
در رهیافت «حکمرانی با داده» حوزه تخصصی حکمرانی عصر دیجیتال با ملاحظه دو بازیگر اصلی یعنی دولت و بخش خصوصی، ماموریت‌های زیر را دنبال می‌کند:
- سیاست‌گذاری داده محور
- بازارسازی
- استفاده از ظرفیت بخش خصوصی برای حل مشکل مردم
- حل مسائل دولت توسط بخش خصوصی
- طراحی مکانیزم و بازی
- مساله‌سازی
- کارآفرینی سیاستی
